Dwa życzenia

Są autorki po których książki sięgam w ciemno. Jedną z nich jest Małgorzata Garkowska. "Dwa życzenia" to najnowsza jej książka a zarazem trzecia z cyklu o Orłowskich i Sorokinach. I tak jak poprzednie, niezwykle wciągająca i bardzo klimatyczna.
Jej akcja toczy się w okresie dwudziestolecia międzywojennego, co dla mnie jest jej dodatkowym atutem, bo to mój ulubiony okres w historii.
Młode pokolenie dorosło i to o nim w głównej mierze jest ta opowieść.
Małgorzata Garkowska niczym wehikułem czasu, przeniosła nas tą opowieścią w przeszłość i sprawiła, że wraz z bohaterami przeżywamy ich radości i smutki. Autorka z niezwykłym kunsztem maluje obraz lat trzydziestych XX wieku, obraz nostalgiczny, w kolorze sepii. Ileż się tu kłębi emocji, namiętności, miłości, pożądania. Ale jest też honor i duma, lojalność i zdrada, a także uśmiech i łzy.
Tyle się tu dzieje, że ani na chwilę akcja nie zwalnia tempa. I są piękne kobiety, przystojni mężczyźni, kawalerzyści, konie i Ojczyzna. A także spiski i zdrada...oraz cały ogrom emocji, który sprawia, że od tej książki trudno się oderwać.
Zanurzyłam się w tę opowieść z ogromną przyjemnością, chyląc głowę przed niezwykłym kunsztem autorki, bo ta książka to gotowy scenariusz na film kostiumowy.
Nie mogę nie wspomnieć tu o pięknym wydaniu, bo Wydawnictwo Flow po raz kolejny wykonało dobrą robotę.
Summa summarum, to historia którą bezsprzecznie należy przeczytać. Ja mam do autorki tylko jedno pytanie....Czy będzie dalsza część?
A Was gorąco zachęcam, przeczytajcie bo warto.

Są autorki po których książki sięgam w ciemno. Jedną z nich jest Małgorzata Garkowska. "Dwa życzenia" to najnowsza jej książka a zarazem trzecia z cyklu o Orłowskich i Sorokinach. I tak jak poprzednie, niezwykle wciągająca i bardzo klimatyczna.
Jej akcja toczy się w okresie dwudziestolecia międzywojennego, co dla mnie jest jej dodatkowym atutem, bo to mój ulubiony okres w...

"Dwa życzenia" to już trzecia część sagi, która bez problemu można czytać nie znając poprzednich tomów. To historia kuzynostwa Konstantina i Heleny odbywająca się w czasach międzywojennych. Osób, które wkraczają dopiero w dorosłe życie i pomimo, że wiedzą czego pragną i chcą spełniać marzenia to nie zawsze los jest łaskawy. Czy tych dwoje doczeka się szczęśliwego zakończenia?

Powieść ta nie ma zawrotnych zwrotów akcji lecz płynie się przez nią powoli. Powoduje jednak, że czytam ją z zaciekawieniem i zastanawiamy się, kto jest osobą, której nie powinni nasi bohaterowie ufać i jaki spisek się za tym kryje. A także czy pierwsze zauroczenie będzie tą miłością na zawsze.
Autorka bardzo dobrze wykreowała bohaterów tych głównych jak i drugoplanowych. Posługuje się prostym i zrozumiałym językiem co nie zawsze jest oczywiste w książkach z tłem historycznym. Pięknie połączyła wątek wojenny z intrygami, kłamstwami, ale także z miłością.
To książka pokazująca jak rodzina potrafi byś wspierająca i na pierwszym miejscu. Pokazuje również jak wielka przyjaźń może łączyć człowieka ze zwierzęciem, w tym przypadku z koniem. W jednej scenie, aż łezka w oku mi się zakręciła. Nie będę zdradzać w której, warto przekonać się samemu.

"Dwa życzenia" to książka pięknie wydana. Okładka i barwione brzegi z pewnością przyciągają uwagę. Wnętrze natomiast zachwyca i pomimo niełatwych wydarzeń napawa optymizmem. Podsumowując zostałam bardzo mile zaskoczona tą powieścią, w szczególności zakończeniem. Z przyjemnością kiedyś sięgnę po wcześniejsze części.

"Dwa życzenia" to już trzecia część sagi, która bez problemu można czytać nie znając poprzednich tomów. To historia kuzynostwa Konstantina i Heleny odbywająca się w czasach międzywojennych. Osób, które wkraczają dopiero w dorosłe życie i pomimo, że wiedzą czego pragną i chcą spełniać marzenia to nie zawsze los jest łaskawy. Czy tych dwoje doczeka się szczęśliwego...

Muszę przyznać, że książki wydawane przez Wydawnictwo Flow mają duszę. Są ciepłe i przyjemne, bardzo czułe, a przede wszystkim takie prawdziwe. Nie znajdziecie w nich wybujałej fantazji. Ale za to znajdziecie prawdziwe, dobrze napisane historie z życia. Tak autentyczne, że zatracasz się w nich z przyjemnością.
Po raz kolejny dostałam coś wyjątkowego. Bo przełom wieku XIX/XX. Konstantin, ambitny chłopak, poskramiacz koni - ułan. Swoją służbę wojskową traktuje bardzo poważnie. Helena - powiew młodości i świeżości. Piękna dziewczyna z marzeniem o śpiewaniu dla tłumów. Razem łączą ich koligacje rodzinne. Wychowali się pod jednym dachem traktując się jak kuzynostwo. Jednak uczucia chłopaka względem kuzynki zmieniły się i zaczyna na nią patrzeć inaczej. Jednak wojskowe obowiązki stawia na pierwszym miejscu. Dodatkowo służy także dla wywiadu, prowadząc szpiegowską misje. Brzmi interesująco? Natomiast Helena w skutek nieszczęśliwego wypadku traci możliwość śpiewania. Trauma odznaczyła na niej największe piętno odbierając jej to, co kocha najbardziej. Otrzymuje wsparcie od nowo poznanego przyjaciela, w którym zaczyna się zakochiwać. Nie wie jednak, że jej wybranek prowadzi podwójne życie i jest na celowniku wywiadu. Jak postąpi Konstantin? Z jednej strony chce szczęścia dla Kuzynki, a z drugiej obawia się o jej przyszłość.
Jestem pod ogromnym wrażeniem znajomości autorki z tamtego okresu. Wszystko łączyło się ze sobą i układało jak dobrze dopasowane puzzle. Cudownie ukazany obraz rodziny. Wspierającej się i stawiającej dobro członków na najwyższym podium. Ciepło, miłość, wsparcie - to było na pierwszym miejscu. Szczypta ekscytacji przy misji szpiegowskiej. Zrozumienie własnych uczuć, miłość do koni i żołnierskie życie. Po raz kolejny jestem oczarowana i polecam z całego serca 🖤

Muszę przyznać, że książki wydawane przez Wydawnictwo Flow mają duszę. Są ciepłe i przyjemne, bardzo czułe, a przede wszystkim takie prawdziwe. Nie znajdziecie w nich wybujałej fantazji. Ale za to znajdziecie prawdziwe, dobrze napisane historie z życia. Tak autentyczne, że zatracasz się w nich z przyjemnością.
Po raz kolejny dostałam coś wyjątkowego. Bo przełom wieku...

Podczas czytania tej książki bardzo często się gubiłam. Nie rozpoznawałam bohaterów, co było dla mnie trudne. Pierwszy raz mi się tak zdarzyło. Przez to ciężko mi było zagłębić się w losy bohaterów. Książkę przeczytałam szybko, ale długo zajęło mi zbieranie myśli, aby napisać recenzje. Nie wiedziałam co zawrzeć w mojej opinii. Nie chcę krytykować tej historii, bo nie była ona zła, lecz nie zachwyciła mnie i tak jak pisałam wcześniej, nie umiałam się w niej połapać. Możliwe, że gdybym przeczytała najpierw inne książki autorki, to bardziej bym się zagłębiła w jej pióro i przyjemniej by mi się czytało jej książkę. Nie zamykam się jednak na więcej książek Pani Małgorzaty, z chęcią sięgnę po więcej jej lektur.
Podobało mi się, że wydarzenia rozgrywały się w miejscowościach, które znam. Wcześniej nie udało mi się przeczytać książek, które rozgrywały się tak dość blisko mojego miasta. Dlatego za to daje duży plus.
Również dobre jest to, że nie ma nudnych opisów, które czyta się z niechęcią. Tutaj było wszystko umiarkowane. W lekturze pojawiały się też konie, które odgrywają ważną rolę w powieści.
Książka jest bardzo estetycznie wydana. Ma barwione brzegi, piękną okładkę i obrazki w środku. Można było zobaczyć kilka sytuacji nie tylko w wyobraźni.
Gdyby nie to co opisałam na samym początku, historię rodziny Orłowskich oceniłabym na więcej. Niestety, aby książka nam się spodobała, trzeba wiedzieć o co w niej chodzi, a ja miałam z tym problem. Niemniej jednak książkę polecam przeczytać, aby poznać losy opisywanej rodziny.

Podczas czytania tej książki bardzo często się gubiłam. Nie rozpoznawałam bohaterów, co było dla mnie trudne. Pierwszy raz mi się tak zdarzyło. Przez to ciężko mi było zagłębić się w losy bohaterów. Książkę przeczytałam szybko, ale długo zajęło mi zbieranie myśli, aby napisać recenzje. Nie wiedziałam co zawrzeć w mojej opinii. Nie chcę krytykować tej historii, bo nie była...

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki. Książka "Dwa życzenia" jest swego rodzaju kontynuacją powieści "Jedyny walc" 8 "Jedyne marzenie", dlatego książki te najlepiej czytać w odpowiedniej kolejności, żeby zrozumieć wszelkie zależności oraz ciąg przyczynowo - skutkowy wszystkich wydarzeń. Na wstępie muszę wspomnieć, że okładka tej powieści całkowicie skradła moje serce, środek również jest dopracowany w każdym szczególe, a poszczególne grafiki są idealnym dopełnieniem całości. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo przyjemny w odbiorze, dodatkowo tekst ubarwiony jest frazami odpowiednimi dla danej epoki. Wszystko to sprawia, że książkę czyta się w zawrotnym tempie, ja pochłonęłam ją tak naprawdę w jeden poranek i nie odłożyłam nawet na chwilę. Razem z bohaterami przeniosłam się w czasie do lat trzydziestych XX wieku i uważam, że autorka w niesamowicie prawdziwy i pobudzający wyobraźnię sposób oddała wydarzenia i klimat tamtego okresu. Często czytając niektóre fragmenty miałam wrażenie jakbym towarzyszyła bohaterom we wspomnianych wydarzeniach, co niesamowicie mi się podobało. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona, przemyślana, dopracowana i bardzo dobrze poprowadzona. Bohaterowie zostali wykreowani w niesamowicie prawdziwy, ale również barwny sposób, borykają się z różnymi dylematami, popełniają błędy, postępują pod wpływem emocji, dlatego mimo dzielących nas lat i okoliczności tak łatwo się z nimi utożsamić w wielu kwestiach. Tym razem pisarka skupiła się na losach Heleny - córki Pawła i Tatiany oraz Konstantinie - synu Eweliny. Na kartach powieści mogłam lepiej poznać ich myśli, odczucia, mogłam dowiedzieć się z czym się zmagają, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Tak naprawdę losy obojga postaci mogłam tak naprawdę obserwować na przełomie kilkunastu lat, co pozwoliło mi naprawdę dobrze poznać Helenkę i Kostię oraz bacznie przyglądać się zmianą jakie zachodziły w ich życiu oraz w ich samych. Oczywiście siłą rzeczy autorka przytacza tutaj także perypetie bohaterów poprzednich tomów i nie ukrywam, że to co Małgosia zrobiła w zasadzie na samym początku złamało mi serce. Naprawdę istotną rolę w tej powieści odrywają postaci drugoplanowe, które wprowadzają do fabuły sporo emocji i wrażeń. Zarówno Helena jak i Konstantin od pierwszych chwil zaskarbili sobie moją sympatię i z ogromnym przejęciem śledziłam losy obojga, z całych sił im kibicując. Chociaż droga do szczęścia każdego z nich była bardzo długa, kręta i wyboista. Niemniej jednak to co zostało tutaj świetnie ukazane to relację łączące głównych bohaterów z ich bliskimi. Cudownie, że zawsze mogli na siebie liczyć, wspierali się i troszczyli o siebie nawzajem. Ogromnie zaintrygował mnie wątek szpiegowski i to właśnie jego śledziłam z największym zainteresowaniem. Pisarka w świetny sposób budowała napięcie jeśli chodzi o ten aspekt, nie brakowało tajemnic, kłamstw, niebezpieczeństw, spisków, manipulacji i genialnych zwrotów akcji, które tylko dodatkowo potęgowały chęć dalszego czytania! Tak naprawdę czytając tą książkę nie wiedziałam co dostanę na kolejnej stronie co niesamowicie mi się podobało. Końcowe strony czytałam z mocno bijącym sercem i muszę przyznać, że takiego obrotu sprawy to ja się tutaj nie spodziewałam... Mam szczerą nadzieję, że Małgosia pokusi się o zaprezentowanie nam dalszych losów bohaterów, bo jestem szalenie ciekawa co jaszcze przyszykował dla nich los. "Dwa życzenia" to emocjonująca, wartościowa, miejscami poruszająca i trudna opowieść pełna życiowych mądrości, doświadczeń i prawd z którą cudownie spędziłam czas! Polecam!

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki. Książka "Dwa życzenia" jest swego rodzaju kontynuacją powieści "Jedyny walc" 8 "Jedyne marzenie", dlatego książki te najlepiej czytać w odpowiedniej kolejności, żeby zrozumieć wszelkie zależności oraz ciąg przyczynowo - skutkowy wszystkich wydarzeń. Na wstępie muszę wspomnieć, że okładka tej powieści całkowicie skradła moje...

Pierwsza wojna światowa jest już wspomnieniem. Paweł Orłowski musi stawić czoła nowym wyzwaniom rzucanym mu przez los. Kolejne lata mijają niepostrzeżenie,a młode pokolenie rusza w świat. Konstantin ku przerażeniu matki postanawia wstąpić do kawalerii, natomiast Helenka wiąże swoją przyszłość ze śpiewem. Czy młodym uda się spełnić marzenia?

Według mnie da się przeczytać książkę bez znajomości wcześniejszych części. Jednak, wiadomo, jako,że jest to kontynuacja losów rodziny Pawła i Tatiany warto je poznać. Dla lepszego wglądu w historię bohaterów.

Młodość rządzi się własnymi prawami. Marzenia, chęć przeżycia przygód, zauroczenia, pierwsze zakochania ...to od wieków w każdym pokoleniu przebiega tak samo. Nie inaczej sytuacja wygląda w książce.
Dla młodego człowieka z wielkimi planami na przyszłość, jedno niefortunne wydarzenie może zaważyć na całym życiu. I nie zawsze udaje się wyjść bez szwanku.

W powieści dostajemy pięknie nakreślone tło historyczne lat międzywojennych. Autorka bardzo dobrze oddała klimat tamtych lat i zrobiła to z dokładną starannością. Romanse bohaterów, ich rozterki. Na dodatek otrzymałam także wątek szpiegowski 🧐. Niebezpieczne akcje mające na celu odkrycie i rozbicie działającej siatki szpiegowskiej .
I miłość, która jest w stanie sprzeciwić się rozkazom, tylko z jakim skutkiem...

Książkę czytałam z przyjemnością, czekałam na finał całej intrygi, ale czy spodziewałam się takiego zakończenia... raczej tak, i nie powiem podobało się mi.
Do tego konie, zawody jeździeckie,ułani i te ilustracje na końcach rozdziałów, och i ach, nie wspominając już o przepięknie barwionym brzegu i złotych tłoczniach na okładce. UWIELBIAM i cieszę się, z kolejnej takiej powieści na mojej półce.

Pierwsza wojna światowa jest już wspomnieniem. Paweł Orłowski musi stawić czoła nowym wyzwaniom rzucanym mu przez los. Kolejne lata mijają niepostrzeżenie,a młode pokolenie rusza w świat. Konstantin ku przerażeniu matki postanawia wstąpić do kawalerii, natomiast Helenka wiąże swoją przyszłość ze śpiewem. Czy młodym uda się spełnić marzenia?

Według mnie da się przeczytać...

Zwracacie uwagę na barwione brzegi?
W ostatnim czasie wydawnictwa rozpieszczają nas coraz piękniejszymi wydaniami książek. W gruncie rzeczy nie ma to dla mnie większego znaczenia, ale nie da się ukryć, że taka zdobiona powieść bardziej przyciąga uwagę czytelnika.
„Dwa życzenia” to najnowsza powieść Małgorzaty Garkowskiej. Powieść osadzona w czasach dwudziestolecia międzywojennego. Poznajemy losy młodszego pokolenia Heleny Orłowskiej i Konstantina Sorokina.
Helenka marzy o karierze śpiewaczki. Przenosi się z rodzinnego Przylesia do Warszawy, aby się kształcić w tym kierunku. W konserwatorium poznaje tajemniczego Juliana, do którego z czasem się przywiązuje. W dziewczynie kiełkuje uczucie. Jednak mężczyzna może stanowić zagrożenie dla młodej kobiety. Czy faktycznie jest tym za kogo się podaje? Czy grozi jej niebezpieczeństwo?
Konstantin pragnie służyć ojczyźnie i wstępuje do Szkoły Podchorążych Kawalerii. Chłopak pała ogromną miłością do koni, ale nie tylko one potrafią go przyprawić o szybsze bicie serca… W jego wojskowej karierze pojawia się łączniczka Antonina, która przejmuje dalsze szkolenie chłopaka. Czy nowe obowiązki szpiegowskie nie wprowadzą zawirowań w życiu Kosti?
Autorka niezwykle ciekawie przedstawia klimat okresu międzywojennego. Zachwycamy się malowniczym dworkiem w Przylesiu, przejażdżkami konnymi po okolicy czy rodzinnymi spotkaniami przy stole. Powieść podkreśla, że jedną z największych wartości jaką posiada człowiek jest właśnie rodzina. Każdą przeciwność losu można pokonać, gdy obok jest pomocna dłoń, którą w potrzebie można chwycić.
Ogromnie mi się podobało to, że ta powieść nie jest przesłodzona ani przewidywalna. Fabuła nie jest może jakoś zawrotnie prędka, delektujemy się losami bohaterów, razem z nimi przeżywamy pierwsze rozterki miłosne, trudności jakie stawia przed nimi życie i dążymy razem do spełnienia najskrytszych marzeń. Bardzo przyjemnie napisana, wciąga już od pierwszych stron.
Przyznam się, że nie znam poprzednich części książek, ale zupełnie nie przeszkadza to w odbiorze lektury i historie te można czytać oddzielnie. Na pewno czuję się zachęcona do poznania losów wcześniejszych bohaterów.
Polecam.

Zwracacie uwagę na barwione brzegi?
W ostatnim czasie wydawnictwa rozpieszczają nas coraz piękniejszymi wydaniami książek. W gruncie rzeczy nie ma to dla mnie większego znaczenia, ale nie da się ukryć, że taka zdobiona powieść bardziej przyciąga uwagę czytelnika.
„Dwa życzenia” to najnowsza powieść Małgorzaty Garkowskiej. Powieść osadzona w czasach dwudziestolecia...

Każdy z was zapewne zetknął się ze sformułowaniem "ułańska fantazja".

Przyznać muszę, że historia ułanów jest mi osobiście bliska, gdyż pradziadek mój oraz mojego męża służyli w pułku ułańskim i to w tej samej jednostce - 14 PUJ, tuż przed rozpoczęciem II wojny światowej. Znam nawet wiele z żurawiejek - przyśpiewek szwoleżerskich oraz ułańskich...i bardzo przypadły mi one do gustu 🤭😅

Czytając książkę "Dwa życzenia", przez pierwszą połowę byłam przekonana, że książka zakończy się całkowicie inaczej niż się to faktycznie zdarzyło. I za to ogromny plus dla Pani @malgorzata.garkowska . Bo historia mnie zaskoczyła, a wszystko co zaskakuje, to zostaje również w pamięci. A moim zdaniem takie powinny być właśnie książki.

Bohaterowie byli barwni. Tacy, którzy swoją miłością i czułością mogliby obdarować parę osób, którzy radością zarażają ale ten i ów irytowali swoimi zachowaniami, niektórzy łatwowiernością sami sprowadzali na siebie kłopoty a byli i tacy, którzy niczym zagadka pojawiali się i znikali. Żeby na samym końcu...zaskoczyć każdego.

W powieści działo się wiele, począwszy od losów Eweliny i Pawła, kończąc na losach ich dzieci ale wszystko to okraszone było świetnym piórem Pani Małgorzaty, jej wybitną wiedzą dotyczącą tamtej epoki i idealną stylizacją bohaterów.

Płynęłam przez książkę, z każdą stroną coraz mocniej przywiązywałam się do bohaterów, dlatego też zakończenie sprawiło, że się zasmuciłam. Przykro mi było rozstawać się z nimi, zwłaszcza w tak trudnym okresie.

Każdy z was zapewne zetknął się ze sformułowaniem "ułańska fantazja".

Przyznać muszę, że historia ułanów jest mi osobiście bliska, gdyż pradziadek mój oraz mojego męża służyli w pułku ułańskim i to w tej samej jednostce - 14 PUJ, tuż przed rozpoczęciem II wojny światowej. Znam nawet wiele z żurawiejek - przyśpiewek szwoleżerskich oraz ułańskich...i bardzo przypadły mi one...

"Więc kogo kochać? Komu wierzyć?” A. Puszkin/E. Oniegin

Utonęłam w tej historii, przepadłam na kilka wieczorów, za sprawą cyklu o Orłowskich, autorstwa @małgorzatagarkowska Oczywiście, decydując się na #dważyczenia, nie wiedziałam, że są dwa poprzedzające tomy #jedynywalc oraz #jedynemarzenie Przeczytałam wszystkie, chociaż nie ma takiej potrzeby, ja ją miałam, czułam i z każdą stronę zakochiwałam się w bohaterach coraz bardziej.

Okres początku XX wieku, czas przed odzyskaniem niepodległości, Wielka Wojna i moment, kiedy Polska powróciła na mapy świata. Mężczyźni, szli walczyć, a kobiety czekały, czasem wiernie, czasem nie. W tym wypadku nic się nie zmienia. Uczucie łączące Polkę i Rosjanina, nie było dobrze widziane, zostawali wykluczani ze swoich kręgów narodowościowych, zmagali się z demonami uprzedzeń, a także z tradycją własnych domostw i rodzin. Kariera wojskowa dla synów była najwłaściwsza, często chroniła przed biedą i upadkiem społecznym.

Autorka przedstawiła czytelnikowi realia życia ówczesnych ludzi, namiętności, pragnienia, sposób życia. Poznaliśmy historię miłosną Eweliny, Aleksandra, Pawła i Tatiany. Uczestniczyliśmy w zamieszaniu, dążeniu do spełnienia marzeń i kibicowaliśmy.

Ostatni tom to opowieść o dzieciach, ich zmaganiach z życiem, przełamywaniu stereotypów, walce o życie na własnych warunkach, bez presji otoczenia. Książka opowiada o uczuciach, jakie łączą rodzinę, o wyrozumiałości, spokoju, zaufaniu i zrozumieniu, gdy coś nie jest takie, jakie myślimy, że powinno być. Najbardziej jednak o wsparciu, jakie dają sobie wzajemnie członkowie familii Orłowskich i ich bliscy. Nowe pokolenie Helena, utalentowana dziewczyna z wolnym duchem i Konstantin, zakochany w koniach i ojczyźnie, którą ukochał ponad wszystko.

Pięknie ukazane losy ludzi na przestrzeni pokoleń i historii. Płynna narracja, słowa miękkie i stanowcze jednocześnie, dopracowana charakterystyka społeczna.

empikgo #reklama

"Więc kogo kochać? Komu wierzyć?” A. Puszkin/E. Oniegin

Utonęłam w tej historii, przepadłam na kilka wieczorów, za sprawą cyklu o Orłowskich, autorstwa @małgorzatagarkowska Oczywiście, decydując się na #dważyczenia, nie wiedziałam, że są dwa poprzedzające tomy #jedynywalc oraz #jedynemarzenie Przeczytałam wszystkie, chociaż nie ma takiej potrzeby, ja ją miałam, czułam i z...

Jestem świeżo po lekturze autorstwa @malgorzata.garkowska i kolejny raz rozpływam się w zachwytach i niesamowitym wzruszeniu.  

Uwielbiam takie historie pełne emocji,  w których od pierwszych stron łzy leją się strumieniami. Autorka nie ma litości ani nad czytnikiem ani nad bohaterami. Z tak wielkim talentem do przekazywania emocji i tworzenia nietuzinkowych historii nie może być lekko. Niesamowicie przeżyłam to jak rozegrała fabułę autorka i ciężko było mi się pogodzić z losem bohaterów.

Jedyny walc Jedyne marzenie i Dwa życzenia to saga którą najlepiej czytać według kolejności, ale nie jest to konieczne. Autorka tak rozpisała książki aby  można było czytać każdą część oddzielnie. 

Ta część poświęcona jest głównie Helenie córce Pawła i Tatiany oraz Konstantinowi  synowi owdowiałej Eweliny. Oboje wkraczają w dorosłe życie, popełniają błędy i uczą się ma nich. Przeżywają pierwsze zauroczenie i uniesienia miłosne.

Tak jak w poprzednich tomach i tu mamy przedstawiony piękny obraz rodziny. Wsparcie miłość i rozumienie grają tutaj pierwsze skrzypce. 
W tej części autorka wprowadziła również elementy detektywistyczne szpiegowskie oraz trochę akcji co bardzo wzbogaciło fabułę.
Jak cudownie było przeczytać tak piękną mieszankę. 
Polecam książkę Dwa Życzenia. Jest to powieść absolutnie uniwersalna na każdy dzień tygodnia i na każdą porę roku. Myślę, że zachwyci wielu czytelników ponieważ przekazuję wiele wartości.

Jestem świeżo po lekturze autorstwa @malgorzata.garkowska i kolejny raz rozpływam się w zachwytach i niesamowitym wzruszeniu.  

Uwielbiam takie historie pełne emocji,  w których od pierwszych stron łzy leją się strumieniami. Autorka nie ma litości ani nad czytnikiem ani nad bohaterami. Z tak wielkim talentem do przekazywania emocji i tworzenia nietuzinkowych historii nie...